Πιστοποιήσεις ISO
Το πρότυπο EN ISO 9001:2000
Η σειρά των προτύπων EN ISO 9000: 2000 αποτελεί την πιο πρόσφατη και βελτιωμένη έκδοση Συστήματος Διαχείρισης Ποιότητας.
Σύμφωνα με το ΕΝ ΙSO 9000:2000, τα υπάρχοντα EN ISO 9001, ISO 9002, ISO 9003 έχουν πλέον ενσωματωθεί στο μοναδικό EN ISO 9001:2000.
Το νέο πρότυπο είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες των επιχειρήσεων διαφορετικών κλάδων, μεγεθών και νοοτροπιών.
Τα οφέλη που θα προκύψουν για μία εταιρεία από την ορθή & συνεπή εφαρμογή και διαχείριση ενός ΣΔΠ κατά ISO 9001:2000 είναι:
1. H διαρκής βελτίωση στην ποιότητα του παρεχόμενου προϊόντος ή της υπηρεσίας μέσω μεθόδων πρόληψης των αστοχιών αντί για μεθόδους εντοπισμού.
2. Η αποτελεσματικότερη επικέντρωση του συνόλου του προσωπικού της εταιρείας στους επιχειρηματικούς στόχους.
3. Η αποσαφήνιση αρμοδιοτήτων και ευθυνών μέσω της υιοθέτησης σαφών οργανωτικών δομών.
4. Η ορθολογική διαχείριση των εταιρικών πόρων τόσο οικονομικών όσο και ανθρώπινου δυναμικού.
5. Η λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων από την Διοίκηση της εταιρείας μέσω της ανάλυσης των δεδομένων που το ΣΔΠ μπορεί να παράξει.
6. Η μείωση του κόστους παραγωγής ως αποτέλεσμα της μείωσης των ελαττωματικών ή άστοχων προϊόντων.
7. Η βελτίωση της λειτουργίας της εταιρείας μέσω της παρακολούθησης κρίσιμων εταιρικών παραμέτρων.
8. Η απόκτηση ικανού ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος μέσω των εχεγγύων ορθής και ποιοτικής πρακτικής που η Πιστοποίηση προσφέρει στην εταιρεία.
Τα παραπάνω οφέλη μία εταιρεία, με εγκατεστημένο ένα Σύστημα Διαχείρισης Ποιότητας και πιστοποιημένη κατά ISO 9001:2000, μπορεί να τα αποκομίσει μέσα από:
1. Την Ανασκόπηση της Διοίκησης, η οποία παρακολουθεί διαρκώς το Σύστημα της προκειμένου να εξαλείφει τα προβλήματα τα οποία ανακύπτουν και να προλαμβάνει την επανεμφάνιση τους επιζητώντας την Διαρκή Βελτίωση.
2. Τους Εσωτερικούς Ελέγχους οι οποίοι μπορούν να αποκαλύψουν και να προσδιορίσουν της μη-συμμορφώσεις, να εγκαταστήσουν Διορθωτικές Ενέργειες για την άμεση λύση τους και την πρόληψη επανεμφάνισής τους.
3. Την ανάλυση των Παραπόνων των Πελατών της εταιρίας η οποία γίνεται για την πρόληψη επανάληψης άστοχων ενεργειών και για την λήψη άμεσων μέτρων για την ικανοποίηση των Πελατών.
Επιπρόσθετα, η πιστοποίηση ενός ΣΔΠ κατά ISO 9001:2000 από ένα Διαπιστευμένο Φορέα παρέχει στην εταιρεία την έξωθεν καλή μαρτυρία την οποία επιζητεί ώστε να πείσει τους πελάτες της για την αξιοπιστία των λόγων και των πράξεών της.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ISO 14001
Ο έμπρακτος σεβασμός στο περιβάλλον και η αναγνώριση της επιχειρηματικής ευθύνης για την διατήρηση των ισορροπιών στη φύση αποτελούν τους νέους στόχους για τις βιομηχανίες. Η αξιοποίηση των τεχνολογικών εξελίξεων σε συνδυασμό με την ανάπτυξη τεχνικών για την προστασία του περιβάλλοντος οδήγησε στην υιοθέτηση ενός προγράμματος Περιβαλλοντικού Συστήματος Διαχείρισης.
Ένα πρόγραμμα περιβαλλοντικής διαχείρισης μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα σε μία εταιρεία ή να αποτελεί τμήμα ενός ολοκληρωμένου Συστήματος κατά το πρότυπο ISO 14001:2004.
Σε γενικές γραμμές η εγκατάσταση ενός Συστήματος Περιβαλλοντικής Διαχείρισης περιλαμβάνει τα παρακάτω στάδια:
1. Καθορισμός των λειτουργιών της εταιρείας που σχετίζονται με το περιβάλλον
2. Εντοπισμός και αξιολόγηση των περιβαλλοντικών παραμέτρων που σχετίζονται με τις δραστηριότητες της και τα προϊόντα της. Οι παράμετροι αυτοί μπορεί να έχουν σημαντικές άμεσες ή/και έμμεσες επιπτώσεις στο περιβάλλον και καλύπτουν:
3. Κανονικές και μη κανονικές συνθήκες λειτουργίας
Περιστατικά, ατυχήματα και πιθανές έκτακτες καταστάσεις.
Βασικός σκοπός των παραπάνω είναι ο καθορισμός βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων, που θα βελτιώσουν την περιβαλλοντική εικόνα της εταιρείας. Έτσι καταρτίζονται περιβαλλοντικά προγράμματα που καθορίζουν τις αρμοδιότητες, τους πόρους και το χρονικό πλαίσιο υλοποίησης συγκεκριμένων ενεργειών για την επίτευξη των στόχων.
Γενικά ο σχεδιασμός ενός περιβαλλοντικού συστήματος διαχείρισης είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη διαδικασία που οδηγεί την επιχείρηση σε μία συνεχή βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων αντισταθμίζοντας το κόστος με την σωστή χρήση των πόρων της, ενώ παράλληλα συμβάλλει και αποτελεί παράγοντα ανταγωνιστικότητας.
ΤΡΟΦΙΜΑ ΚΑΙ ΠΟΤΑ (HACCP)
Η Υγιεινή των Τροφίμων και των Ποτών αποτελεί σήμερα ένα πολύ επίκαιρο θέμα αφού επηρεάζει άμεσα την «Ποιότητα Ζωής». Με στόχο λοιπόν την διασφάλιση της ανθρώπινης υγείας αλλά και την εξασφάλιση της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων που έχουν σχέση με τα Τρόφιμα και Ποτά, η ανάπτυξη Συστημάτων HACCP (Ανάλυση Κινδύνων – Κρίσιμα Σημεία Ελέγχου) αποτελεί απαίτηση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζοντας την σημασία των προαναφερθέντων εξέδωσε στις 14 Ιουνίου του 1993 την Οδηγία 93/43 ΕΟΚ για την υγιεινή των τροφίμων.
Σύμφωνα με το ΦΕΚ 1219Β (04/10/00 – εναρμόνιση προς την 93/43/ ΕΕ), η παρασκευή, μεταποίηση, παραγωγή, συσκευασία, αποθήκευση, μεταφορά, διανομή, διακίνηση και προσφορά προς πώληση ή διάθεση τροφίμων, πρέπει να γίνεται με υγιεινό τρόπο (Άρθρο 3) και οι επιχειρήσεις οφείλουν να διασφαλίζουν με επιστημονικό και τεκμηριωμένο τρόπο την ασφάλεια των προϊόντων που διαθέτουν στην κατανάλωση.
Στα πλαίσια της εφαρμογής της παραπάνω οδηγίας οι βιομηχανίες που λειτουργούν στον χώρο των Τροφίμων και Ποτών θα πρέπει να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν για κάθε προϊόν που παράγουν ή διαθέτουν στην κατανάλωση μία μελέτη HACCP , η οποία κατ’ελάχιστο θα περιέχει:
1. Ανάλυση των πιθανών κινδύνων στις παραγωγικές διεργασίες
2. Αναγνώριση των σημείων όπου μπορεί να εμφανιστούν τέτοιοι κίνδυνοι
3. Προσδιορισμός των σημείων αυτών
4. Προγραμματισμός και εφαρμογή των Διαδικασιών ελέγχου και Επίβλεψης των κρίσιμων αυτών σημείων
5. Επανέλεγχος του ορθού τρόπου εφαρμογής του Συστήματος HACCP.
Είναι πολύ σημαντικό να έχει συνειδητοποιήσει η εταιρεία ότι η ανάπτυξη και αποτελεσματική εφαρμογή συστημάτων HACCP στηρίζεται σε εμπεριστατωμένα προγράμματα και μελέτες από ειδικούς και όχι σε σπασμωδικές ή / και πυροσβεστικές κινήσεις που συνήθως οδηγούν σε τελικό αποτέλεσμα εκτός προδιαγραφών.
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΛΟΤ 1801
Η έννοια της Υγείας και Ασφάλειας των εργαζομένων θεωρείται σήμερα επίκαιρη. Στην Ελλάδα το νομικό πλαίσιο για την Υγεία και Ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους της εργασίας θεωρείται από τα πιο ολοκληρωμένα και πλήρη σε σχέση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες.
Αντικείμενο της Υγείας και Ασφάλειας των εργαζομένων αποτελεί η αναγνώριση, η εκτίμηση και ο έλεγχος των κινδύνων για την υγεία στον εργασιακό χώρο, με σκοπό την ελαχιστοποίηση της έκθεσης των εργαζομένων σε αυτούς.
Για το σκοπό αυτό έχουν αναπτυχθεί ολοκληρωμένα Συστήματα Διαχείρισης Υγείας και Ασφάλειας των εργαζομένων που αποτελούν τα πρότυπα ΕΛΟΤ 1801:1999 και BS 8800:1996. Βάσει αυτών των προτύπων οι εταιρείες θα πρέπει:
1. Να αναγνωρίσουν όλους τους πιθανούς κινδύνους (φυσικούς, χημικούς, βιολογικούς, εργονομικούς) που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των εργαζομένων και να αξιολογήσουν τα υπάρχοντα προγράμματα και συνθήκες εργασίας ώστε να γίνει πλήρης και σαφής προσδιορισμός των αναγκών και των προτεραιοτήτων.
2. Να αναπτύξουν ένα λεπτομερές σχέδιο που θα αφορά τον προσδιορισμό και τον έλεγχο των αναγκαίων μέτρων για την μείωση ή τον έλεγχο των κινδύνων και θα καθορίζει τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες ανά θέση εργασίας
3. Να εφαρμόσουν το παραπάνω σχέδιο και να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους σε θέματα Υγείας και Ασφάλειας
4. Να αξιολογήσουν το πρόγραμμα μέσω τακτικών ελέγχων και επιθεωρήσεων.
5. Ειδικότερα οι εργοδότες πρέπει να εφαρμόζουν τις γενικές αρχές πρόληψης, κυρίως όσον αφορά:
6. Τη διατήρηση του χώρου εργασίας σε ικανοποιητική κατάσταση από άποψη τάξης και υγιεινής, (ευταξία, καθαριότητα, παροχή χώρων υγιεινής, εστιάσεως κλπ)
7. Την επιλογή τοποθέτησης των θέσεων εργασίας και τον καθορισμό των διαδρόμων ή ζωνών μετακίνησης και /ή κυκλοφορίας.
8. Τις συνθήκες διακίνησης και μεταφοράς προσωπικού και διαφόρων υλικών.
9. Τη διευθέτηση των χώρων αποθήκευσης και επαναπόθεσης υλικών.
10.Τις συνθήκες και τρόπους αποκομιδής των επικίνδυνων υλικών που χρησιμοποιήθηκαν, καθώς και απορριμμάτων ή άλλων άχρηστων υλικών.
11.Την τακτική συντήρηση και τον έλεγχο πριν από την έναρξη λειτουργίας, καθώς και τον περιοδικό έλεγχο των εγκαταστάσεων και όλων γενικά των μηχανικών διατάξεων.
12.Την αναπροσαρμογή ανάλογα με τις εργασίες, της πραγματικής διάρκειας για τα διάφορα στάδια και είδη εργασιών.
13.Τις αλληλεπιδράσεις των δραστηριοτήτων μέσα στο χώρο εργασίας.
14.Τη συνεργασία μεταξύ όλων των μελών της επιχείρησης ή του έργου (εργοδοτών και εργαζομένων)
15.Τις υποδείξεις των συντονιστών για θέματα υγείας και ασφάλειας, των τεχνικών ασφάλειας και των γιατρών εργασίας.
Η εφαρμογή ενός τέτοιου συστήματος διαχείρισης είναι δυνατό να αποτελέσει το πλαίσιο για τη βελτίωση της επίδοσης της επιχείρησης στον τομέα της Υγείας και Ασφάλειας των εργαζομένων, και κατά συνέπεια να επιτύχει την πλήρη νομοθετική συμμόρφωση της εταιρίας.